این اشارت ز جهان گذران ما را بس
تولد بابایی در غریبانه ترین حالت ممکن برگزار شد. هیچکس یادش نبود جز من. اصولاً دهه ی شصتی ها بعد از سی سالگی دنیا براشون تمام شده ست. صرفاً تکرار ایامه. کیک سیب و نارگیل واسش پختمو رفتیم خونه ی مادرجون همگی دورهم با چای و قلیون نوش جون کردیم. ایشون هم شام خوشمزه ای پخته بود. فسنجون گیلکی که من عاااشقشم و جوجه چینی که دست برقضا اونم خیلی دوست دارم! و زیتون و سیر تَر😍.نیمه شب برگشتیم خونه.مثل همیشه خوش گذشت. اونجا آرامش خاصی دارم خصوصاً وقتی سمفونی بارونم به پا باشه😍 هیچی نمیتونیم روی میز بذاریم چون فوراً منهدمش میکنی.به زحمت تونستیم چندتا عکس بندازیم😍 * همسر عزیزم،مهربونم امیدوارم سایه ت همیشه بالای سر ما باشه مرد من.زادرو...