خوشا شیراز و وصف بی مثالش

بالاخره ما برگشتیم. ردپای مهرتون رو در اسرع وقت دنبال میکنمو بهتون سر میزنم.

دیشب برگشتیم رشت و الان خونه ی خودمونیم عزیزم.سفر خوبی بود.هر روز به گشت و گذار در یکی از مکانهای تاریخی و تفریحی شیراز گذشت اما باز هم وقت کم آوردیم و جاهای دیگه ای از ملک سلیمان موند که فرصت نشد ببینیم. آقاجون بخاطر کارشون مجبور شدن به همراه مامانجون برگردن لار و ما سه تایی موندیم و اون خونه ی دوست داشتنی. راستی تولد حضرت معصومه س و روز دخترِ خیلی گذشته مبارکت باشه گلدخترناز و بینظیرم.همون روز بابایی بهت هدیه دادن و رفتیم زیارت شاهچراغ.

زندان کریمخانی 

تخت جمشید 

پاسارگاد 

​​​​​​

حافظیه 

عکاسخانه ی قجری. با این لباس مثل ماه شدی رزطلایی من.کارکنان آتلیه چندتا خانم بودن. وقتی از پرو بیرون اومدی کلی جیغ زدن و بوسیدنت و انداختنت هوا.هزار ماشاءالله بهت عشق من. 

سعدیه

باغ ار​​م

موزه ی تاریخ طبیعی.به نظر من موزه ی همدان در بخش حشره شناسی غنی تر بود و در باقی بخشها موزه ی شیراز.در کل تلفیق این دو موزه یه مجموعه ی تقریباً کامل میتونه باشه. 

​​

گردش در بخش ژوراسیک 

و اما بخشی که من عاشقش شدم.رادیو و گرامافون و پروژکتور و دوربین های قدیمی. فوق العاده انرژیک.همهمه ی تاریخِ صدا و تصویر و مردگان سالهای دور.

این دوربین آستین دار زیسته از سال 1330منو مجذوب خودش کرد. یعنی چه کسانی جلوی لنزش ژست گرفتنو در تاریخ ثبت شدن؟  و حالا بزرگ خاندانِ دنیای تصویر، در کادر دوربین گوشیه ی منه. با اجازه پدر جان.چیلیک!