روزمرگی ها و جسته گریختگی های افکار مامی

امروز چطوری ناز دختر باهوشم .داشتیم آواز بازی میکردیم. من واست آوازهای کودکانه میخوندم و شمام آروم آروم ورجه وورجه میکردی. جالبه همینکه سکوت میکردم شروع میکردی به لگد زدن! اونم به چه محکمی و تا دوباره نمیخوندم لگدهات قطع نمیشد و در نهایت بعد از 40 دقیقه خوابت برد.معنی  بعضی لگدهاتو میفهمم.اگه تند و پیوسته باشه یعنی از شرایطت ناراضی هستی مثلاً به پهلوی بد خوابیدم و اگه تک و محکم باشه حالت دستوری داره.مثلاً آواز بخون! و لگدهای ریز شاید معنی تشکر بده چون بعد از غذاخوردن و نوازش اینجوری عکس العمل نشون میدی. در کل قربونت برم الهی.

*بارداری من کمی طول کشید چون منو بابایی آمادگیشو نداشتیم.شاید زیادی ایده آل گرا باشیم ولی همیشه توی ذهنمون این بود که باید به رشد لازم رسیده باشیم بعد یه انسان دیگه رو وارد زندگیمون کنیم.بالاخره باید بین زاد و ولد  انسان و حیوان تفاوتی باشه ! دیدم زوجهایی رو که خودشون هنوز با هم درگیرن و مشکلات شخصیتیشونو حل نکردن ولی مثل پیشو و هاپو سریع بچه دار شدن و واقعاً زندگیشون پر از مشکله. خوشحالم صبر کردیم چون هم من بزرگ شدم هم بابایی بهتر شد. به هر حال این وقفه ی 5 ساله متاسفانه بعضیها رو خوشحال کرد! و وقتی خبر بارداریمو شنیدن انفجارهای دینامیتی-احساسی قوی روی داد و از بعضی نقاط سونامیه گریه و اشک و آه هم گزارش شد.

*الان مصادف با رقابتهای المپیک ریو ست.منو بابایی تا دیروقت جیغ و داد داریمو بازیها رو میبینیم.بابایی پفیلا کره ای درست میکنه و نصف شبی خوش میگذره. از اونجایی که پرهیجانم پایه اکثر تفریحات و سرگرمیهای بابایی ام بغیر از فوتبال و جدیدن والیبال که بدم میاد ازشون.موقع تماشا نفس تنگی میگیرم.

*تعدادی از دوستان گفته بودن میخوان پستها رو لایک کنن(میپسندم) اما امکانش نیست.من گزینه ای رو قفل یا محدود نکردم.در صورتی میتونید مطالب رو لایک کنید که خودتون هم وبلاگی در سایت نی نی وبلاگ داشته باشید. در غیر این صورت ممکن نیست.